بوشهر، استاني در جنوب غربي ايران و در كرانة خليج فارس و به مركزيت شهري به همين نام

كه بندري است از بندرهاي بزرگ و معروف ايران در خليج فارس.

استان بوشهر از شرق و جنوب شرق با استان‌هاي فارس و هرمزگان، از جنوب و غرب با آب‌هاي خليج فارس و از شمال با

استان‌هاي كهكيلويه و بويراحمد و خوزستان همسايه است.

 اين استان براساس آخرين تغييرات در تقسيمات كشوري ايران، داراي 9 شهرستان، 22 بخش، 43 دهستان و 29 شهر است. شهرستان‌هاي استان بوشهر عبارتند از: دِيلم، گَناوه، بوشهر (مركز استان)، تَنگستان (به مركزيت اَهْرَم)، دشتي (به مركزيت خورموج)، دَيِّر، كَنْگان، جَم و دشتستان (به مركزيت بُرازجان). در ميان شهرستان‌هاي استان، فقط دو شهرستان جَم و دشتستان مرز مشترك با خليج فارس و دسترسي مستقيم به آب دريا ندارند. استان بوشهر داراي جزيره‌هاي متعددي در خليج فارس است كه جزيره خارك^* با داشتن بزرگ‌ترين پايانة صادراتي نفت خام ايران، خاورميانه و خليج فارس، وسيع‌ترين و مشهورترين آنهاست. استان بوشهر از نگاه جغرافيايي طبيعي و شكل ناهمواري‌ها، داراي دو واحد كاملاً مشخص و متمايز است. دو رشته كوه عمده و موازي با هم در سراسر استان، مناطق كوهستاني استان بوشهر را از ديگر مناطق آن جدا كرده است.

جغرافیا

استان بوشهر در جنوب ایران در حاشیه خلیج فارس قرار دارد.

همسایگان این استان از شمال قسمتی از استان خوزستان و استان کهگیلویه و بویراحمد، از شرق استان فارس، از جنوب و

غرب خلیج فارس و از جنوب شرق قسمتی از استان هرمزگان است.

مساحت استان بوشهر حدود ۲۷٬۶۵۳ کیلومتر مربع است.

این استان متشکل از دو بخش جلگه‌ای حاشیه ساحلی غربی و کوهستانی نوار شرقی منتهی‌الیه زاگرس جنوبی است.

ارتفاعات استان بوشهر که ادامه زاگرس فارس است، گچ‌ترش (رشته‌کوه) نام دارد.

ارتفاعات در نواحی جنوبی به دریا نزدیک می‌شوند که به ارتفاعات نوکند معروف هستند.

کوه خورموج با ارتفاع ۱۸۶۰ که بلندترین قله استان بوشهر در شهرستان دشتی است، کوه‌های گیسکان با ارتفاع ۱۶۰۰ متر و بزپر یا پشت پر با ارتفاع ۱۴۲۰ متر در شرق برازجان، کوه سیاه با ارتفاع ۱۵۰۰متر در دشت پلنگ، کوه درنگ با ارتفاع ۱۲۲۳متر در شهرستان دیر، گچور با ارتفاع ۱۶۰۳ متر و بوریال با ارتفاع ۷۳۰ متر در تنگستان و ارتفاعات بوشکان و پازنان از مهم‌ترین کوه‌های

استان هستند.