طلحه بوشهر
سلام دوستان امروز در سیتی بین با طلحه بوشهر اشنا بشید.
طلحه
روستایی است از توابع بخش بوشکان در شهرستان دشتستان استان بوشهر ایران.
جمعیت
این روستا در دهستان پشتکوه قرار داشته و براساس سرشماری سال ۱۳۸۵ جمعیت
آن ۲۳۸۷نفر (۵۳۲خانوار) می‌باشد.
مناطق دیدنی این روستا شامل باغ شیرین، جوک، تنگ زرد، نوی، جوی گرم، شاه پسرمرد،
شاهیجان و نخلستانهای روستا می‌باشد. محصولات کشاورزی روستا انواع خرما شامل:
کبکاب، زاهدی یا قصب، زینی، شاهی… و انواع مرکبات شامل: لیموترش و شیرین،
پرتغال، انگور، انار، انواع هندوانه، خربزه، شمام، کنجد، تنباکو، گندم، جو، ذرت، عسل و غیره می‌باشد.
بندر بوشهر
شهری بندری و مرکز استان بوشهر از استان‌های جنوب غربی ایران است. بوشهر در
سال ۱۳۹۵ خورشیدی بالغ بر ۲۲۳٬۵۰۴ نفر جمعیت داشته‌است که بدین ترتیب پرجمیت‌ترین
شهر استان بوشهر و سومین شهر پرجمعیت جنوب ایران به شمار می‌رودبوشهر بندری شبه
جزیره‌ای در بخش مرکزی شهرستان بوشهر است که از سمت شمال، غرب و جنوب به خلیج فارس
محدود شده‌است، این بندر در ارتفاع ۱۸ متری از سطح دریا و در منطقهٔ ساحلی خلیج فارس
واقع شده و آب‌وهوای نیمه بیابانی گرم داردنام بوشهر در کتاب‌ها و اسناد تاریخی، تحت
نام‌های مختلفی نظیر «رام اردشیر»، «ابوشهر»، «بُخت اردشیر»، «لیان» و «ریشهر» به
ثبت رسیده‌است.
بیشتر مردم بوشهر به زبان فارسی با لهجه محلی تکلم می‌کنند. بندر امروزی بوشهر را
نادرشاه افشار در ۱۷۳۶ میلادی رونق دوباره بخشید. نام این محل پیش از آن ریشهر بود.
بندر بوشهر به خاطر عواملی مانند صیادیوجود نیروگاه اتمیکشتی‌سازی و صادرات از
این بندر رونق اقتصادی گرفته‌است.
هم‌اکنون ۱۸ اسفند سالروز تأسیس مدرسه سعادت، روز بوشهر نام گرفته شده‌است.
نام بوشهر
بنای بوشهر به اردشیر ساسانی نسبت داده شده و نام اصلی آن «رام اردشیر» بوده‌است. گفته می‌شود
که «رام اردشیر» به مرور زمان به «ریشهر» تبدیل شد. به نظر می‌رسد که بوشهر تحریف شده ریشهر-
همان شهر قدیمی است.در عصر هخامنشی از تمدنهای بزرگ در ایران تمدن لیان بوده‌است که برخی
به اشتباه نام آن را از نام‌های بوشهر می‌دانند. هم‌اکنون نام خیابانی در بازار بوشهر به همین نام است
طبق آثار کشف شده در منطقه باستانی هلیله و ریشهر نام این سرزمین ژرمانسیکا بوده‌است.
همچنین در آثار باستانی شوش از این بندر نام برده شده‌است. در زمان اسکندر نام آن به موزامبری تغییر یافت.
نام دیگر اباشهر در زمان اردشیر بابکان به معنی شهر بابک و بعد از آن بوشهر به معنای شهر پایین
به دلیل اختلاف سطحی که با ریشهر داشته‌است.