استان سیستان و بلوچستان

استان سیستان و بلوچستان با وسعتی حدود ۱۸۱۷۸۵ کیلومتر مربع پهناورترین استان کشور می‌باشد، که با قرار گرفتن در بین ۲۵ درجه و ۳ دقیقه تا ۳۱ درجه و ۲۷ دقیقه عرض شمالی از خط استوا و ۵۸ درجه و ۵۰ دقیقه تا ۶۳ درجه و ۲۱ دقیقه طول شرقی از نصف‌النهار گرینویچ، از نظر جمعیتی از کم تراکم‌ترین استان‌های کشور است.

این استان از شمال به استان خراسان جنوبی و کشور افغانستان، از شرق به کشورهای پاکستان و افغانستان، از جنوب به دریای عمان و از مغرب به استان‌های کرمان و هرمزگان محدود می‌شود.

موقعیت جغرافیایی استان سیستان و بلوچستان

این استان پهناور در سمت شرق با کشور پاکستان ۹۰۰ کیلومتر و با

کشور افغانستان ۳۰۰ کیلومتر مرز مشترک دارد؛ در قسمت جنوب با دریای عمان مرز

آبی دارد و از قسمت شمال و شمال غرب با استان خراسان به طول ۱۹۰ کیلومتر و در

قسمت غرب با استان کرمان به طول ۵۸۰ کیلومتر و با استان هرمزگان به طول

۱۶۵کیلومتر همجوار است. این استان از دو ناحیه سیستان و بلوچستان تشکیل یافته

است که از لحاظ طبیعی با یکدیگر متفاوتند.

ناحیه سیستان در قسمت شمالی این استان قرار دارد و حوزه مسطح و مسدودی است که

از آبرفتهای دلتای قدیمی و فعلی رود هیرمند تشکیل شده است. ناحیه بلوچستان منطقه

وسیع کوهستانی است که حد شمالی آن کویر لوت و حد جنوبی آن دریای عمان است.

مرزهای طولانی آبی و خشکی استان با کشورهای افغانستان ، پاکستان و کشورهای

حوزه خلیج فارس ، موقعیت ویژهای را به آن بخشیده و سبب ایجاد شرایطی خاص شده

است. چندگانگی و تنوع مذهبی، گویشهای مختلف و نمود تعلقات قومی و قبیلهای از

دیگر ویژگیهای اجتماعی این استان است.

این استان براساس آخرین تغییرات شامل ۱۴ شهرستان است: ایرانشهر – چابهار – خاش

– دلگان(به مرکزیت گلمورتی) – زابل – زابلی – زاهدان – زهک – سراوان – سرباز(به

مرکزیت راسک) – سیب سوران(به مرکزیت سوران) – کنارک – میان کنگی(به

مرکزیت دوست محمد) -و نیک شهر. همچنین این استان از ۴۰ بخش و ۳۶ شهر

تشکیل گردیده‌است.

بزرگترین و پرجمعیت ترین شهر استان زاهدان با بیش از ۵۶۷ هزار نفر جمعیت

می‌باشد و کم جمعیت ترین شهر این استان شهر کوچک سرباز است که فقط ۱۰۴۷ نفر

جمعیت دارد.