بندر بوشهر
استان بوشهر به مرکزیت بندر بوشهر در حاشیه خلیج فارس قرار دارد و از نظر وسعت هفدهمین استان بزرگ ایران است.
این استان از ۱۰ شهرستان، ۲۴ بخش و ۴۶ دهستان و ۳۷ شهر و حدود ۹۱۰ آبادی تشکیل شده است.
شهرستان‌های بوشهر، تنگستان، جم، دشتستان، دشتی، دیر، دیلم، عسلویه، کنگان و گناوه از شهرستان‌های استان بوشهر هستند.
از مهم‌ترین وقایع تاریخی این استان مبارزه مردم تنگستان علیه نیروهای خارجی است که به یک قرن پیش بازمی‌گردد.
منابع عظیم نفت و به‌خصوص گاز و نیروگاه هسته‌ای در این استان قرار دارد که به همین خاطر ملقب به پایتخت انرژی ایران
است. کشاورزی، نخلداری، تجارت، دامداری، شیلات و تا حدودی زیادی صنعت، اقتصاد استان را تشکیل می‌دهد.
بوشهر در ساحل استراتژیک خلیج فارس قرار دارد که از همین نظر در صادرات و واردات دریایی و صنعت صیادی دارای اهمیت بسیار است.
بیشینه بندر بوشهر
بنای بوشهر را به اردشیر ساسانی نسبت داده‌اند ولی بوشهر کنونی که تاریخچه ۱۵۰ ساله دارد را «ابومهیری» پسر شیخ
ناصرخان (ناخدا باشی کشتی‌های نادرشاه) در سال هزار و صد و پنجاه ه. ق پایه‌گذاری کرد، علت تاسیس این شهر به دلیل
این بود که نادر شاه می‌خواست بندری در جنوب بسازد و همچنین نیروی دریایی را تاسیس کند.
این بندر چنان پر رونق شد که به عنوان رقیب بزرگی برای بندر بصره به حساب می‌آمد.
این شکوفایی تجاری تا آنجا پیشرفت که «حاج محمد شفیع» اجازه چاپ و نشر اسکناس رایج بوشهر را به دست آورد و این
امتیاز تا برقراری بانک شاهی، در بوشهر باقی بود.
بندر بوشهر از اولین مراکزی بود که دارای صنعت چاپ سنگی شد و همچنین بعدها در صنعت یخ سازی و برق پیشرو بود، مردم
این شهر از اولین مردمان ایران بودند که با نشریات و مجلات آشنا شدند از اولین نشریات بوشهر می‌توان به روزنامه‌های
مظفری. خلیج ایران و ندای جنوب اشاره کرد، همچنین به دلیل رونق و موقعیت خاص اولین نمایندگی‌های شرکتهای تجاری و
کنسولگری دولت‌های خارجی از جمله بریتانیا، آلمان و روسیه و امپراطوری عثمانی در این شهر دایر شد .