تخصص داخلی یک رشته بالینی است که به پیشگیری، ارزیابی، تشخیص و درمان و پیگیری بیماری های داخلی بزرگسالان

می‌پردازد و شاید از این نظر جامع ترین تخصص پزشکی را بتوان داخلی دانست.

به عبارتی اگر شما علامتی از یک بیماری، مثل تب و یا سرفه دارید، در مرحله اول ویزیت یک متخصص داخلی برای شما بسیار

کارامد است. ایشان با توجه به مجموعه علائم شما، نشانه ها و یافته های آزمایشگاهی و پاراکلینیکی شما را درمان و یا در

صورت لزوم به پزشک حوزه مربوطه ارجاع می‌دهد.

همان طور که اشاره شد علم داخلی محدوده ای گسترده دارد و علت این گستردگی، ارگان هایی از بدن است که در این فیلد

قرار می گیرند. به عبارتی هر آنچه به  قلب، ریه، ارگان های دخیل در سیستم گوارش، کبد، کلیه ها، غدد و هورمون ها، خون و

ناراحتی های مفاصل و استخوان ها مربوط است در مرحله اول به ویزیت یک پزشک متخصص داخلی نیاز دارد.

با توجه به طیف گسترده بیماری هایی که در این زمینه وجود دارد، تخصص داخلی خود در مرحله فوق تخصصی زیرمجموعه های

متنوعی دارد که به طور اختصاصی تر به ارگان مرتبط به خود می‌پردازد.

این زیرشاخه های فوق تخصصی شامل:

• فوق تخصص بیماری های ریه
• فوق تخصص بیماری های روماتولوژی
• فوق تخصص بیماری های گوارش و کبد
• فوق تخصص بیماری های خون و سرطان (هماتولوژی انکولوژی)
• فوق تخصص بیماری های کلیه (نفرولوژی)
• فوق تخصص بیماری های غدد و متابولیسم (اندوکرینولوژی)
• فوق تخصص بیماری‌های قلب و عروق

به عبارتی یک پزشک عمومی بعد از قبولی در رشته داخلی و 4 سال تحصیل در این رشته، مجدداً در امتحان فوق تخصصی شرکت کرده و در صورت قبولی در یکی از رشته های فوق تخصصی تحصیل می‌کند.

مطلبی که در اینجا اهمیت دارد این است که صرف داشتن یک علامت، مثلاً تنفسی، مانند سرفه، به فوق تخصص ریه مراجعه نکنید و پله های درمانی را به درستی طی کنید تا هم پزشک را از تشخیص های جامع دور نکنید و هم مجبور پرداخت هزینه های زیاد نشوید.

برای مثال سرفه شما می‌تواند یک علامت گوارشی باشد نه تنفسی و توسط پزشک عمومی و یا داخلی درمان شود و شما با مراجعه اشتباه به فوق تخصص ریه، هم از تشخیص صحیح دور شده اید و هم هزینه بیشتری متحمل شده اید.

پس به سیستم درمانی و پزشک خود اعتماد کنید و مراجعه به فوق تخصص ها را به ارجاع آنها بسپارید.