که به تبیین هر کدام از این شاخه ها می پردازیم.

و برای درخواست و رفع نیازها محتاجیم با یکدیگر ارتباط برقرار کنیم .

اما ارتباطات هم بر دو نوع است : ارتباط خوب و ارتباط موثر

به عنوان مثال شما در محل زندگی یا کارتان هر روز صبح با همسایگان و همکاران خود برخورد می کنید

و سلام و احوالپرسی گرمی دارید و یا اینکه به سوپر مارکت محله مراجعه می کنید

و با توجه به اینکه مایحتاج خود را تهیه می نمایید

خوش و بشی با صاحب سوپر مارکت دارید

و این ارتباطی است که بسیاری از انسانها با یک سلام یا لبخند برقرا می کنند .

بخش خود آگاه رفتارهایی مانند تصمیم گیری جهت انجام کاری مثل خاموش / روشن کردن لپتاپ ، برداشتن کتاب از روی میز ، اتو کردن لباس و … است که بر آنها کنترل داریم .

ضمیر ناخودآگاه بخش دیگری از مغز ماست که ما کنترلی بر آن نداریم

مانند ترس از شب ، تنفس ، ضربان قلب ، ترس از ناشناخته ها ، عدم موفقیت در کار ، که ما از دلایل بروز آنها آگاهی نداریم .

مسئول کلیه رفتارهایی که موتور حرکتی ما در زندگی هستند ضمیر ناخود آگاه ماست .

ضمیر ناخود آگاه از زمان شکل گیری نطفه در رحم مادر یعنی از ۴ ماهگی ، اطلاعات را از محیط پیرامون خود دریافت می کند

و در خود ذخیره می کند و بر اساس اطلاعات دریافتی از محیط و بررسی آن توسط ضمیر ناخودآگاه در هر فرد ، رفتار خاصی بروز پیدا می کند .

هدف ضمیر ناخود آگاه ما این است که امنیت ، رفاه و آسایش ما همیشه برقرار باشد

و گاهی اوقات شاهد این هستیم که رفتار ما در جهت امنیت و رفاه نیست

، که این امر ناشی از ورود اطلاعات نادرست به ضمیر ناخود آگاه ما است .

ورود اطلاعات غلط باعث بروز رفتار غلط می گردد .

داده ها از طریق حواس ۵ گانه از راه سیستم عصبی به مغز منتقل می شود.

و در مغز این داده ها پردازش و منجر به بروز رفتار می گردد که بصورت زیر می باشد :بیشترین برنامه ریزی انسان از طریق کلامی ( بیانی ) انجام می شود

و برای ایجاد تغییر در رفتار میتوان از طریق کلامی عمل نمود.

مثال : زمانیکه ما می گوییم ” من شانس ندارم ” ” من موفق نمیشم ” این جملات خود ما را در جهت ناموفق شدن برنامه ریزی می نماید

و زمانیکه بگوییم ” من موفق می شوم ” ضمیر ناخودآگاه ما را در راستای موفقیت برنامه ریزی می کند .

انسانها آنچه را بیاندیشند خلق می کنند .