تجهیزات ایمنی

سلام ب همه شیرازیابی های عزیز..کمال تشکر و قدردانی را از حضورشما داریم..باماهمراه باشیدتا درمورد تجهیزات ایمنی مطالبی  دراختیارتان قرار گیرد..ممنون ازهمراهی شما..

تجهیزات ایمنی

کاربرد تجهیزات ایمنی

با توجه به این مسئله که در هر محیط کارگاهی چه خطراتی کارگران را تهدید می کند،

راهکارهای مهندسی برای کنترل حوادث و آسیب ها و رعایت اصول ایمنی در کارگاه متفاوت خواهد بود.

حذف کامل و یا به حداقل رساندن خطرات احتمالی با کنترل عامل آسیب رسان از منشاء ممکن خواهد بود.

این روش با اعمال محدودیت ها و حائل های محافظ بین کارگر و عامل ایجاد حادثه ممکن خواهد بود.

یکی از مهمترین خطراتی که در محیط کارگاهی وجود دارد، خطر برق گرفتگی است. با روش های ارت نمودن

دستگاه ها و هادی ها، استفاده از فرش و یا سکوی عایق و تفنگ پرتاب سیم ارت، خطرات برق گرفتگی

تا حد ممکن کاهش می یابد. البته در این میان پوشیدن کفش کار عایق برق، لباس، دستکش و کلاه کار

مناسب می‌تواند خطرات برق گرفتکی را تا حد زیادی کاهش دهد.

کارگاه ها و کارخانه های پیشرفته تر به منظور حفاظت بیشتر، از تجهیزات کنترل ایمنی خودکار استفاده می کنند.

با نصب این قطع اضطراری، در صورت نزدیک شدن کاربر به برخی ماشین آلات خطرناک همچون دستگاه های پرس،

برق دستگاه به صورت خودکار قطع شده و دستگاه از کار می افتد. یکی از راه های موثر در ایجاد محیطی امن،

استفاده از Material Safety Data Sheet (MSDS) است. با نصب این ابزار کارکنان از مشخصات کلی اجزاء و

مواد موجود در محیط مطلع می شوند. لیست مواد شیمیایی سمی، مواد اشتعال زا، و نحوه کار با هریک از تجهیزات

و مواد از جمله داده های موجود در این شناسه است. حفاظت بیشتر از کارگران در مواجهه با خطرات احتمالی

در محیط کارگاهی با استفاده از تجهیزات ایمنی فردی ممکن خواهد شد. اما همواره باید توجه داشت که

تجهیزات ایمنی فردی به تنهایی موثر نخواهد بود و باید همراه با رعایت حفاظت محیطی مورد استفاده قرار گیرد.

 

اصطلاحات ویژه تجهیزات ایمنی فردی

به منظور انتخاب صحیح و اصولی لوازم حفاظت فردی می بایست نسبت به مشخصات این ابزار اطلاعات کافی داشته باشید. در ادامه اصطلاحات هریک از تجیزات ایمنی ، معرفی می شوند:

• Personal Protective Equipment (PPE): تجهیزات ایمنی فردی به عنوان محافظ هایی که در تماس با بدن قرار می گیرند، معرفی می‌شوند.
• Respirator: محافظ های تنفسی یا Respirator ابزار محافظی هستند که مانع از نفوذ ذرات آلوده و مضر به بدن از طریق دهان، بینی، چشم و گوش می شوند.
• Goggle: عینک برجسته محافظ یا Goggle ساخته شده از لنز شیشه ای یا پلاستیکی برای محافظت از چشم در برابر آلودگی های محیطی و اصابت اشیاء خطرناک مورد استفاده قرار می‌گیرد. تنوع عینک ایمنی با توجه به گستردگی مشاغل، بسیار زیاد است.
• Face Shield: ابزاری برای محافظت از اجزای صورت است. برای مشاغلی همچون جوشکاری، تراشکاری و در مجموع مشاغلی که احتمال آسیب به صورت و چشم ها وجود دارد، الزامی است.
• Bump Cap (Hat): کلاه های لبه داری که ضربات و آسیب های احتمالی در محیط را دفع نموده و از سر محافظت می کند.
• Helmet: نوعی کلاه ایمنی با پوشش وسیع تر که علاوه بر سر، نواحی گردن، و اجزای صورت را هم پوشش می دهد. کلاه خودها برای مصارف آتشنشانی، جوشکاری و کار در نزدیکی کوره ها تعبیه شده است. نوع مجهزتری از این تجهیزات در ترکیب با Respirator برای کار با مواد رادیو اکتیو و مواد شیمیایی خطرناک ساخته شده اند.

 

انتخاب تجهیزات ایمنی فردی

با توجه به این امر که محیط های کارگاهی مختلف، از ابزار و تجهیزات مختلفی برخوردارند،

نوع و درجه خطراتی که در هر محیطی ممکن است رخ دهد، متفاوت خواهد بود. از این رو جهت انتخاب

لوازم ایمنی کار، باید دو مسئله را مد نظر قرار داد. درجه خطر و تناسب لوازم ایمنی با شرایط خطر.

این موارد اصولی هستند که توجه به آنها تعیین کننده میزان ایجاد حفاظت فردی خواهد بود.

درجه خطر به معنای در نظر گرفتن تمام شرایط کار و میزان آسیبی است که در محیط متوجه فرد خواهد بود.

علاوه بر این انتخاب وسایل حفاظت فردی باید با همراهی کارگران انجام شود تا از فیت بودن کامل این

تجهیزات با بدن کارگران اطمینان حاصل کنید. تجهیزاتی همچون لباس کار، کفش ایمنی، کلاه ایمنی

و ماسک تنفسی اگر کاملا بر اجزای مختلف بدن مطابق نباشد، کارایی لازم را نخواهد داشت. بنابراین

برای انتخاب هریک از این تجهیزات ایمنی فردی باید ارگونومی وسیله درنظر گرفته شود.

 

استاندارد جهانی تجهیزات ایمنی

هریک از تجهیزات ایمنی که توسط شرکت های مختلف ساخته می شود،

برای استفاده باید دارای تاییده استانداردهای بین المللی باشد. استانداردهای مختلفی برای هر جزء از لوازم ایمنی تعریف شده است.

 

استانداردهای لباس کار

محافظ های تنه براساس قوانین HSE و دیگر استانداردهای بین المللی طراحی و تولید می شوند

. لباس ایمنی کار برای محافظت از بدن در برابر آسیب های مختلف سوختگی، برش، تشعشعات،

اصابت اشیاء و آلودگی های اتمسفری مورد استفاده قرار می گیرد. این تجهیزات که متناسب با نوع

و درجه خطرات محیط طراحی می شود، باید کاملا با بدن فرد مطابقت داشته باشد تا منجر به ایجاد

محدودیت های حرکتی نشود. از نکاتی که در خرید لباس ایمنی باید به آن توجه داشته باشید، عمر

لباس کار، درجه حفاظت، جنس لباس و رنگ آن است. از انواع لباس کار می توان به لباس کار بوفالو،

لباس دوتیکه جوشکاری، کاپشن شلوار مهندسی و لباس خلبانی اشاره نمود.

در مقاله راهنمای خرید لباس کار اطلاعات جامعی درباره انواع لباس کار، جنس، و موارد کاربرد آن ها را بیان نموده ایم.

استاندارد کلاه ایمنی

بر اساس استاندارد ANSI Z 89.1 کلاه های ایمنی در سه گروه قرار می گیرند. کلاه ایمنی نوع a برای

ولتاژهای پایین و مصارف عمومی، کلاه نوع b برای ولتاژهای تا ۲۰۰۰۰ ولت مورد استفاده قرار می گیرد.

گروه سوم (کلاه ایمنی نوع c) کلاه هایی هستند که فاقد حفاظت الکتریکی هستند.

در مقابل بدنه آلومینیومی آنها در برابر آسیب های شدید، مقاومت بالایی خواهد داشت.

توجه داشته باشید که کلاه لبه دار (Bump caps) فاقد استاندارد ANSI است و حفاظت لازم در

محیط های مختلف کاری را فراهم نمی کند. استفاده از توری یا کلاه مو برای کارگرانی که موی بلندی دارند، الزامی است.

استاندارد دستکش ایمنی

کارگرانی که در معرض آسیب های برش، سوختگی، تماس با مواد شیمیایی و حساسیت های پوستی

در ناحیه دست هستند، برای پیشگیری از وقوع چنین حوادثی، باید از دستکش های ایمنی دارای استانداردهای

بین المللی استفاده کرد. آزمون های استاندارد ASTM F 1790 آمریکا و EN 388 تعیین کننده مقاومت

بریدگی دستکش و  استانداردهای EN 388 و ASTM F 3389 برای میزان مقاومت سایشی دستکش

های ایمنی معرفی شده اند. همچنین مطابق با استانداردهای EN 407 و ASTM F 1358 یک دستکش

ایمنی باید از خواص نسوز و عایق حرارتی برای کاربردهای آتشنشانی و کار با اجسام دما بالا برخوردار باشد.

سایر مشخصات دستکش ایمنی همچون طول عمر، الاستیسیته و راحتی در پوشیدن و بیرون آوردن

دستکش و مقدار پوشش دست و بازوها بر اساس الزامات WAC 296-800-16065 تعیین می شود. انتخاب

دستکش ایمنی مناسب برای کار با مواد شیمیایی باید با توجه به نوع ماده انتخاب شود. چرا که محدوده

وسیعی از مواد شیمیایی وجود دارند که برای حفاظت در برابر هریک از این مواد، باید از جنس خاصی از ماده بهره برد.

استاندارد عینک ایمنی

چشم ها به عنوان عضوی حساس، در محیط کاری ممکن است در معرض عواملی همچون ذرات معلق،

پاشش مذاب و مواد شیمیایی، بخار مواد سمی، اصابت اشیاء ریز و تابش پرتوهای مضر قرار گیرند.

عینک ایمنی به عنوان سپر محافظ در برابر این خطرات از چشم محافظت می کند.

عینک ایمنی یا گاگل ها برای ایجاد ایمنی لازم باید مطابق با استاندارد ANSI Z 87.1 طراحی و تولید شوند.

عینک ایمنی جوشکاری، عینک برش کاری، گاگل حفاظتی پرتوی لیزر و عینک محافظ مواد شیمیایی از جمله این تجهیزات هستند.

انواع گاگل ها و هلمت ها نیز می توانند در گروه تجهیزات محافظ چشم قرار داده شوند.

در مجله ایمن ترافیک به صورت تخصصی به بررسی، قیمت عینک ایمنی استاندارد پرداخته شده است

و شما با مطالعه آن می توانید اطلاعات کاملی را به دست بیاورید.

ستانداردهای گوشی ایمنی

حضور مداوم در محیط های پر صدا منجر به بروز آسیب های شنوایی و تاثیرات آن بر تمرکز،

روابط اجتماعی و در نهایت سلامت جسمی و روانی فرد خواهد شد. بر اساس استانداردهای موسسات

NIOSH و OSHA چنانچه صدای محیط کارگاهی بیش از ۸۵ دسی بل باشد، باید از گوشی ایمنی کاهش صدا استفاده کرد.

این نوع گوشی ایمنی متناسب با ساعات استفاده در روز و درجه حفاظت در انواع مختلفی طراحی می شوند.

انواع محافظ های صدا در دو گروه حفاظ تو گوشی و گوشی ایمنی رو گوشی تقسیم بندی می شوند.

در صورتی که قصد خرید گوشی ایمنی صداگیر را دارید با مراجعه به بخش راهنمای خرید گوشی ایمنی

اطلاعات جامع و کاملی را می توانید کسب نموده و بهترین گوشی ایمنی را انتخاب و خریداری کنید.

استاندارد ماسک ایمنی

حفاظت از سیستم تنفسی در برابر آلایندهای سمی و خطرناک در محیط های مختلف، از مهمترین نکاتی است

که کارفرمایان باید به آن توجه داشته باشند. ماسک ایمنی مورد استفاده باید مطابق با استاندارد NFPA1981 پ

وشانندگی کامل را برای دهان و بینی داشته باشد. رسپیراتورها از جمله این تجهیزات محافظتی هستند که

برای محیط هایی با غلظت اکسیژن کمتر از ۱۹.۵% طراحی شده اند. این تجهیزات برای استفاده در محیط کارخانه،

کارگاه ها و سایر محیط های با اتمسفر ناشناخته مورد استفاده قرار می گیرند. ماسک های ایمنی دارای فیلتر

برای محیط های دارای آلودگی و ذرات معلق گزینه مناسب تری هستند.

استاندارد تجهیزات ایمنی در ارتفاع

افرادی که به واسطه شغل خود در خطر سقوط از ارتفاع قرار دارند، الزاما باید از تجهیزات ایمنی در ارتفاع استفاده کنند.

انتخاب اصولی این لوازم تعیین کننده سلامت و ایمنی کارگر است. بنابراین در حین خرید این تجهیزات باید

استانداردهای بین المللی تعیین شده در این موارد را در نظر داشته باشید. کارابین، تسمه، طناب نگهدارنده

و کمربند ایمنی هارنس از جمله این ابزار هستند. استانداردهای EN-1496 CE و EN397 از جمله استانداردهایی هستند

که تعیین کننده درجه لازم حفاظت فردی در ارتفاع است. بر اساس این استانداردها، افرای که بر روی سقف ها،

دکل های نفتی، پتروشیمی و ارتفاعات ساختمان ها مانند نماشویی ساختمان کار می کنند، باید از تجهیزات

ایمنی در ارتفاع استفاده کنند. این تجهیزات در صورت لغزش و سرخوردن فرد، مانع از سقوط و بروز حوادث خواهد شد.

در مجموع افرادی که مسئول خرید تجهیزات ایمنی برای کارگران می شوند، باید با اطلاع کامل از استانداردهای

هریک از تجهیزات ایمنی کارگاهی نسبت به انتخاب این لوازم اقدام کنند. با توجه به مطالبی که عنوان شد،

علاوه بر استانداردهای تعیین شده، میزان فیت بودن وسایل ایمنی فرد با اجزاء بدن، تاثیر بالایی در میزان حفاظت

خواهد داشت. بنابراین انتخاب هریک از ابزار ایمنی کار، باید با مشورت کاربر و بررسی ارگونومی لوازم صورت پذیرد.

خطرات چه هستند؟

در انجام ارزیابی خطر، درک ماهیت خطر، حد و میزان خطر، از اهمیت بالایی برخوردار است. به عنوان مثال

اگر یک خطر مربوط به سر و صدا باشد، مهم است که این صدا چقدر بلند باشد و در چه فرکانسی اتفاق افتد؟

یا اینکه اگر یک فرد در یک محیط با درجه حرارت بالا کار می کند، دما چقدر بالاست و آنها برای چه مدتی در آن دما کار می کنند؟

چه کسانی ممکن است آسیب ببینند؟

بدیهی است، هرکسی که در حال انجام وظیفه است می تواند در معرض آسیب باشد ولی شخصی

که خطر را ارزیابی می کند، نیاز دارد بداند چه افرادی در معرض خطر هستند و آیا برای آن شخص،

مسئله ای وجود دارد که باعث گردد او را در انجام وظیفه اش تحت تاثیر قرار دهد یا خیر. برای مثال، کسی که

مبتلا به آسم است، در مواجهه با یک محیط گرد و غبار، نسبت به شخصی که چنین عارضه ای ندارد، بیشتر

در معرض خطر می باشد. با درک کامل آن شخص و مشکلاتش، شما می توانید ابزار محافظت شخصی مختص به او را برایش مهیا کنید.

در هنگام ارزیابی خطر، باید توجه داشت که شخص در چه محیطی کار می کند و حرکات و جابجایی هایی که

مجبور است در حین انجام وظیفه داشته باشد، در چه سطحی است. اگر آنها در محیط خیلی گرم کار می کنند

، باید پارچه های مخصوصی برای تنفس پوستشان و خنک نگه داشتنشان در نظر گرفته شود، بعلاوه، کیفیت

محافظتی آن نوع پارچه نیز باید مورد توجه قرار گیرد. در صورتی که شخص نیاز به حرکات و جابجایی هایی برای

کارش دارد، باید لباس سبک و جمع و جور به تن کند تا لباس او مانع فعالیت هایش نگردد.

چه کنترل ها و نظارت هایی در محل وجود دارد؟

این کنترل ها می توانند در اشکال سنتی، از جمله لباس های محافظتی، کرم های محافظ و یا دستکش ها، اجرا شود.

پس از انجام ارزیابی مربوط به یک شخص، شما می توانید کاملا بفمهمید که چگونه کنترل های موجود می توانند

موثر واقع شوند و اینکه آیا می توان با در نظر گرفتن کنترل های دیگر، محیط ایمن تر و سازنده تری را مهیا کرد یا خیر.

چه کنترل های دیگری می توان در نظر گرفت؟

همانطور که قبلا ذکر شد، یک کارفرما بهترین تجهیزات را برای کارخانه خود فراهم خواهد کرد، در صورتی که تصور کند

از این سرمایه گذاری، بازده و درآمدی حاصل می کند و همینطور، تجهیزات مربوط به بهداشت و ایمنی نیز از این قاعده مستثنی نیست.

موارد بسیاری هستند که در آن، یک سیستم تهویه، و یا حتی کرم های محافظ می توانند ما را در برابر گرد و خاک و یا قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی، محافظت کنند. ماسک شخصی یا یک جفت دستکش مناسب، علاوه بر بوجود آوردن حس امنیت و اعتماد به نفس برای شخص، از او کاملا محافظت می کند.

ضبط، ثبت و بررسی

هیچ چیزی در محل کار برای مدت طولانی به یک شکل باقی نمی ماند، بنابراین بسیار مهم است که

ارزیابی منظم خطرات، همواره مورد بررسی قرار گیرد تا معلوم شود که آیا وضعیتی دچار تغییر شده یا خیر.

  به طور معمول تغییرات در رابطه با یک شخص رخ می دهد – شاید یک بیماری، یا هرگونه تغییر در وضعیت

شخصی که به کار مشغول است یا همچنین تغییر در فرایند مفروض، یا تولیدکننده ها یا نهادهای نظارتی

که ممکن است ماهیتا تغییر کنند و در معرض محدودیت هایی قرار بگیرند.

تولیدکنندگان ، برگه های اطلاعات ایمنی مواد (MSDS) را مهیا می کنند و این برگه های اطلاعاتی، به صورت

سالانه به روز می شوند. به این ترتیب، این موارد باید همواره بررسی گردد تا معلوم شود که آیا کارمندان با

پوشیدن تجهیزات حفاظت فردی باز هم به طور کامل محافظت می شوند یا خیر.

علاوه بر ارزیابی اینکه چطور کارمند مورد نظر می ‎تواند بوسیله لباس ها محافظت شود، یک رویکرد بهتر نیز باید مورد

توجه قرار بگیرد مبنی بر اینکه آیا خطرات می توانند کاهش یابند یا به طور کلی حذف شوند. به عنوان مثال،

حفاظ های نصب شده در ماشین آلات می توانند خطر بریدگی انگشتان یا دست‎ها را در حین عملیات کاهش دهند

و ماشین های مخصوص تهویه نیز می توانند از دود و گرد وغبار موجود در محل کار، بکاهند.

به طور کلی ما باید کل مجموعه را در نظر بگیریم؛ که عبارتست از:

– کارگر – به عنوان یک فرد

– محیط کار – دما، رطوبت، نور، سرو صدا و یا لرزش

– تجهیزات کار – لوازم، دسترسی به کنترل ها؛ برای مثال، نیاز به تماس با دکمه های کوچک در حالیکه شما دستکش به دست دارید.

با در نظر گرفتن همه موارد بالا، و ارزیابی های انجام شده و توجه به مشخصات مربوط به PPE ، ما هم یک محیط ایمن و هم کارگران پربازده و سازنده را تضمین خواهیم کرد.

بسیاری از صدمات در محل کار هستند که خیلی ناشی از خطرات مربوط به کار مورد نظر نمی باشند

بلکه در هنگام تکرار آن کار، برای شخص ایجاد می گردند و در واقع به وضعیت قرار گرفتن آن شخص در

حین انجام کار، مربوط می شود. این حائز اهمیت است که هنگام ارزیابی خطرات، موضوع ارگونومی

مورد توجه قرار گیرد؛ برای مثال، در یک کارخانه، اینکه یک شخص چند وقت یکبار از یک اندامش مانند

دست با حرکات تکراری به صورت مستمر در مونتاژ قطعات استفاده می کند، مهم است؟

تجهیزات حفاظت فردی

بسیاری از بخش های بدن باید در هنگام انجام وظیفه خاص، محافظت شوند و برای این امر، مجموعه

وسیعی از لباس های ایمنی ویژه متخصصین، در بازار موجود است. با این حال، تعدادی محصولات پایه

و ارزان قیمت نیز وجود دارند که با مبلغ خیلی کم می توان آنها را به منظور محافظت از کارکنان تهیه کرد.

به طور خلاصه، در زیر برخی از جنبه های مختلف لباس های محافظ آورده شده است:

حفاظت از چشم

بسیاری از ما با خطرات مربوط به ایمنی و بهداشت ناشی از حوادث فیزیکی سرو کار داریم، مانند افتادن از بلندی

، یا صدمات ناشی از بلند کردن اشیا سنگین. با این حال، بسیاری از خطرات غیرمعمول مانند پاشیدن مواد شیمیایی

در چشم که می تواند نابینایی مطلق ایجاد کند یا آسیب های موقت دردناک و قابل توجهی به بار آورد نیز وجود دارند.

به منظور جلوگیری از ورود ذرات خطرناک و مایعات عفونی در چشم ها و محافظت از آنها، بایستی توصیه های ایمنی رعایت شود.

در بسیاری از موارد، شما قادر نخواهید بود جهت پاشش مواد شیمیایی را پیش بینی کنید و در صورت بروز چنین حادثه ای،

داشتن عینک ایمنی ممکن است پاسخگو نباشد. یک پوشش کامل برای صورت، اغلب برای اطمینان از حداکثر حفاظت

در برابر اصابت ذرات با سرعت بالا به چشم در شرایط کاری پر خطر، مورد نیاز است.

حفاظت حداکثر، بسیار مهم و اساسی است. انتخاب اشتباه عینک، برای مثال، عینک های چشمی بدون لبه،

برای حفاظت از چشم ها، کافی نمی باشد. هزاران نفر در سراسر جهان هر ساله به جهت آسیب های چشمی

در حین کار، نابینا می شوند، اجازه ندهید که کارمندان شما به این آمار سالانه اضافه شوند.

اقدامات حفاظتی در مقابل جرقه های الکتریکی

افرادی که با برق سروکار دارند، نیاز به حفاظت در برابر این خطر بزرگ را دارند. در برخی موارد، کارکنان مجبورند

در شرایطی کار کنند که با تخلیه الکتریکی مواجه می شوند، در این شرایط، آنها نیاز دارند خود را از دماهای

تا 12000 درجه سانتیگراد نیز محافظت کنند. یک جرقه الکتریکی می تواند در بسیاری از موقعیت های

متفاوت با شدت های مختلف رخ دهد.

حفاظت کامل برای افرادی که کارشان در مجاورت برق می باشد، ضروری است و نباید فقط شامل لباس،

دستکش و کفش باشد. ابزاری که یک کارمند استفاده می کند، باید متناسب با اهداف مورد نظر باشد

و حفاظت های دیگری را نیز فراهم کند؛ برای مثال، همه ابزارهای عایق برای دست نیز باید مورد توجه قرار گیرد.

لباس های محافظ

لباس کار و لباس های محافظ در همه اشکال، اندازه ها، جنس و وزن موجود هستند تا ایمنی شخص

درگیر در یک کار یا محیط خاص را به اندازه کافی تضمین کنند و شخص قادر به اعمال فیزیکی مورد نیازش باشد.

روپوش های یک بار مصرف، از پوست در برابر ذرات خشک خطرناک و اسپری های شیمیایی، مراقبت می کنند.

اینها در کاربردهای مختلف استفاده می شوند، از جمله ریشه کنی آزبست، صنعت ساختمان و اهداف دارویی.

روپوش های یکبار مصرف به عنوان یک محافظ کامل برای بدن محسوب می شوند و سبک وزن هستند که به

شخص امکان می دهد با خیال آسوده و با ایمنی کامل، فعالیت کند. این کاورها با رنگ سفید، اغلب برای مواد

شیمیایی تمیز و محیط های بالینی به فروش می رسد، رنگ آبی آن نیز برای فعالیت های ساخت و ساز به کار می رود.

رنگ این روپوش ها، می تواند در شناسایی خطرات مختلف و موادی که شخص با آن سروکار دارد، کمک کند.

با وجود چند منظوره بودن آنها، با این حال، روپوش های یکبار مصرف نباید به عنوان لباس های بازدارنده آتش مورد استفاده قرار گیرند.

خیلی اوقات، لباس های محافظ باید در یک منطقه پر از خطر استعمال گردند تا مردم از شرایط خطر آگاه شوند.

برای مثال، اگر شخصی در حال جوشکاری خطوط راه آهن یا در حال آسفالت کردن جاده باشد، در هر دو حالت نیاز است

که مردم از خطرات ناشی از کار و محیط مورد نظر آگاه باشند. بسیاری از تولیدکنندگان لباس

های محافظ در حال حاضر، لباس هایی با جنس سبک، با قابلیت تنفس کامل، دارای مقاومت بالا در برابر حرارت و قابلیت دید بالا، عرضه می کنند.

محافظت از دست

در حالیکه لباس های محافظ شامل تجهیزات مربوط به دست نیز می باشد، مواردی هم وجود دارند که دقیقا تعیین میکند

که چه وقت باید برای نیروی انسانی دستکش تهیه کرد. دستکش های عایق از دست ها در دماهای بسیار بالا

تا 500 درجه سانتیگراد محافظت می کند، اما آیا آنها به شخص این امکان را می دهد که به راحتی کار خود را انجام دهد؟

همانطور که جنبه های حفاظتی دیگر یک ارزیابی خطر بایستی اجرا گردد تا خطر مورد نظر بررسی و رسیدگی شود؛

انتخاب دستکش، به نوع خطرات موجود و سطح مقاومت مورد نیاز، ضخامت مورد نیاز و نحوه گرفتن اشیا در دست

که برای عملیات با ماشین، ضروری است، بستگی خواهد داشت. به عنوان مثال یک کشتارگاه نیاز به دستکش

های زره زنجیری دارد که از فولاد ساخته شده، تا از کارگران در برابر ماشین آلات مربوط به برش حیوانات محافظت کند

، اما از آنجایی که کارگران اغلب مجبورند در محیط های سرد کار کنند، با وجود اینکه این دستکش ها، محافظت

100درصد برای آنها فراهم می کند ولی شخص با انگشتان سرد قادر نخواهد بود با ماشین آلات به درستی کار کند.

مانند همه لباس های محافظ، دستکش ها نیز باید قبل از هر استفاده، از طریق برش های کوچک و تست پارگی، بررسی شوند.

در صورت سروکار داشتن با خطرات مربوط به مواد شیمیایی و ذرات ریز گرد و غبار برای فعالیت های نسبتا کم خطر،

انجام یک تست ساده برای بی نقصی دستکش ها، خالی از اهمیت نیست، بدین صورت که از طریق پر کردن آنها ب

ا آب، وجود هر گونه نشتی، آشکار می گردد. بررسی دستکش ها بسیار ضروری می باشد، چرا که کیفیت و میزان

سطوح مربوط به ویژگی های محافظتی ممکن است بواسطه استعمال بیش از حد، به سرعت تضعیف شود.

حفاظت از سیستم تنفسی

برخی از افراد بر این باور هستند که تجهیزات محافظتی مخصوص تنفس، تنها شامل یک ماسک چند منظوره است،

اما در حقیقت طیف وسیعی از محصولات مختلف طراحی شده برای محافظت از سیستم تنفسی در صنایع مختلف

وجود دارد. این اشکال مختلف از تجهیزات محافظتی مخصوص تنفس، از کاربران در برابر استنشاق آلاینده های هوا

که معمولا قابل دیدن نیستند، محافظت می‎کند و به همین دلیل نامرئی بودن، این ذرات و آلاینده ها مورد توجه قرار نمی گیرند.

از آنجایی که که یک تصور غلط در مورد آنچه که یک ماسک می تواند انجام دهد و چگونگی عملکرد آن وجود دارد،

نگرانی اصلی این است که آیا اکسیژن کافی برای نگهداری نفس وجود دارد یا خیر.

باید به یاد داشت که یک ماسک فقط برای مقابله با آلودگی تعبیه شده است، و درواقع ماسک ها طراحی شده

اند تا ما از آنها استفاده کنیم و زنده بمانیم، این به شرطی است که تضمین کند مقدار کافی از اکسیژن همواره

در دسترس است. در صورتی که هرگونه شکی برای وجود اکسیژن وجود داشته باشد و همچنان ضروری باشد

که افراد در آن منطقه فعالیت کنند، در این صورت باید یک نوع دیگری از تجهیزات حفاظت تنفسی، در قالب دستگاه تنفس، (BA)، معرفی کنیم.

ادامه..

BA در شکل کاملی از این دستگاه ها  SCBA را به ما معرفی می کند که به طور معمول برای دسترسی های کوتاه

مدت مورد استفاه قرار می گیرد و/یا جایی که ما نیاز به توانایی بالایی داریم تا دائما در حال حرکت و پرسه زدن باشیم.

به عنوان مثال، در طول عملیات جستجو و نجات.

شرایط حاد، جدی می باشد، به طوریکه آسیب دائمی می تواند بلافاصله از طریق یک تنفس، اتفاق بیفتد (اثرات حاد) –

یا به آرامی از طریق استنشاق یک آلاینده در طی یک دوره زمانی طولانی، بوجود آید (اثرات مزمن). در هر صورت،

با ورود این آلاینده ها به بدن از طریق سیستم تنفسی، اینگونه خطرات می توانند برای یک کارگر در سالهای آینده،

مخاطرات ویرانگری محسوب شوند.

انتخاب شکل صحیحی از تجهیزات حفاظت تنفسی، بستگی به مخاطراتی دارد که کاربر با آن روبروست. در نتیجه،

سطوح حفاظتی می تواند به دلیل شرایط لازم و ضروری کار در محیط های مختلف، به طور عمده متفاوت باشد.

چه سر و کارمان با گردو خاک باشد، چه گاز، و چه مواد شیمیایی، در هر صورت مهم این است که ارزیابی نوع

خطر به منظور شناسایی شکل مناسبی از تجهیزات حفاظت تنفسی مورد نیاز، انجام شود. همچنین شما می توانید

به منظور بهبود شرایط محیط کار، موارد دیگری از امکانات را نیز بکار گیرید؛ برای مثال، هواکش های مخصوص استخراج

به منظور جذب گرد و غبار از جو.

حفاظت از شنوایی

هنگامی که در یک محیط پر از سر و صدا، مشغول به کار هستید، محافظت از سیستم شنوایی شما در هنگام استفاده

از ابزار و ماشین آلات برقی، بسیار مهم و حیاتی است.

اگر قرار است از محافظ گوش در محیط کار استفاده شود، راحتی و آسایش در حین استفاده از این نوع محافظ ها در طول

روز بدون ایجاد حساسیت، بسیار ضروری و مهم می باشد. قرار گرفتن گوش ها در معرض خطر با وجود صدای گوش

خراش و مخرب، در نتیجه در آوردن محافظ ها به دلیل احساس ناراحتی، می تواند از طریق انتخاب صحیح این تجهیزات، ریشه کن شود.

تصمیم گیری بر سر انتخاب گوشی های کوچک برای مسدود کردن کانال گوش یا گوشی های بزرگ برای پوشش دادن

کل گوش، بستگی به محیط کار و انتخاب شخصی کاربر دارد.

در حالیکه هدف اصلی حفاظت از شنوایی، مسدود نمودن سر و صدای مخرب و مضر به گوش می باشد، همچنین مهم

و حیاتی است که کارکنان همچنان با داشتن این گوشی ها، توانایی برقراری ارتباط برای شنیدن دستورالعمل ها و شنیدن

سیگنال های هشداردهنده را نیز داشته باشند. بنابراین کاهش درست و بجا از میزان سر و صدا برای اکثر مردم ضروری است،

زیرا ممکن است در صورت افراط در این مسئله، صدایی که شما نیاز به شنیدنش را دارید، مسدود سازید.

انتخاب، پاک سازی، نگهداری و بازرسی تجهیزات

بعد از انجام یک ارزیابی مربوط به مخاطرات بالقوه، شما نیاز به شناسایی نوع و درجه درست از لباس ها و تجهیزات

محافظت کننده، دارید.

اگرچه استانداردهای مختلف برای لباس های محافظ بسیار گسترده است و می تواند نگران کننده باشد، تفاوت

ها باید درک شوند، همانطور که یک آیتم لباس که ممکن است در یک زمینه کاری، بالاترین میزان محافظتی

را داشته باشد، در اصل در زمینه دیگر، بسیار بی فایده باشد. برای مثال، یک دستکش زره زنجیری که عایق است،

دارای هیچ گونه ویژگی محافظتی در برابر سوختگی با مواد شیمیایی خطرناک، نمی باشد.

زمانی که یک کارگر با تجهیزات حفاظتی مورد نیازش مجهز می شود، لازم است تا کارفرما، یک سیستم نگهداری موثر

برای اطمینان از ادامه مسیر، برپا کند تا سطح مناسب و ضروری از حفاظت را مهیا کند. همانطور که اشاره شد، ضبط و

ثبت و بررسی منظم خطرات احتمالی، از اهمیت بالایی برخوردار است.

این امر باید شامل بازرسی از تجهیزات، چک کردن با دقت به منظور بررسی نشانه سایش و آسیب باشد. یک سیستم

تعمیر و نگهداری موثر از هرگونه تجهیزات باید شامل تست، آزمایش، پاکسازی، تعمیر و تعویض، بعلاوه نظارت و بررسی

که در آن، محدودیت های مجاز مربوط به کارخانه تغییر نکرده باشد.

از طریق معرفی یک برنامه مشخص، کارفرما یا فرد آموزش دیده از اعضای کارکنان، می تواند تجهیزات معیوب را قبل از توزیع،

شناسایی کند، تا اطمینان حاصل شود از اینکه تجهیزات حفاظت فردی مهیا شده، تمیز شده و در صورت نیاز، ضدعفونی

و برای نقص و خرابی، بررسی شده یا خیر.

ادامه..

در صورتی که نقص ها و عیوب کشف شوند ، بایستی ثبت گردند تا از اتفاقات ناگوار در آینده جلوگیری شود یا توسط

یک شخص ماهر و دارای دانش فنی مورد نیاز، تعمیر شوند تا حفاظت کامل، تضمین گردد.

همچنین مهم است که تجهیزات حفاظت فردی به درستی و با ایمنی کامل در یک محیط تمیز نگهداری شود، تا از

صدمات وارده بواسطه مواد شیمیایی ، نور خورشید، گرما و ضربات اتفاقی، محفوظ بماند.

علاوه بر این، مسائل مربوط به آلودگی های مضر و زیان بخش ناشی از لباس کارهای شخصی کارگران در یک

محیط کثیف و آلوده، به عنوان مثال ریشه کنی آزبست، و یا آلودگی های ناشی از لباس های کار در یک محیط

کار تمیز، به عنوان مثال، یک اتاق عمل یا کارخانه قطعات الکترونیکی، هیچگاه پایان نمی یابند.

جایی که چنین آلودگی هایی وجود داشته باشد، نیاز به مراقبت هایی دارد که در هنگام تغییر طراحی بخش های

مربوطه یا طراحی کمدها برای نگهداری وسایل، باید مورد توجه قرار گیرد. از این رو، تجهیزات حفاظت فردی یا به

عبارتی PPE، در طول شب یا در پایان یک شیفت کاری باید کنار گذاشته شوند تا در آغاز روز بعدی به منظور استفاده

مجدد برگردانده شوند، و این امر به منظور اطمینان از داشتن یک روز کاری ایمن و پربازده، اجرا می شود.

نتیجه گیری

با توجه به تعداد زیاد و متنوع از انواع PPE، و فعالیت های کاری متناسب با آن تجهیزات، بایستی در جستجوی

تجهیزات مناسب و متناسب با هر یک از فعالیت های کاری باشیم، مهم است که هم از نظر شرایط محافظتی

و هم از نظر بودجه، انتخاب درست صورت بگیرد. همچنین نیاز به درک کامل از وظایفی داریم که قرار است انجام

شوند و همچنین افراد درگیر با آن وظایف باید شناخته شوند.

یکی از بهترین روش هایی که یک گروه می تواند بکار گیرد این است که از مهارت های مدیر بخش مربوطه،

شخص مخصوص فرایند ایمنی در داخل سازمان، و البته یک تولیدکننده و/ یا عرضه کننده PPE معتبر، با توجه به نوع خطر،

استفاده کنیم. بکارگیری این شیوه میتواند در محافظت بی نقص از نیروی کارتان، کمک کند و در عین حال،

به نیروی کار این امکان را می دهد تا در یک شیوه کارآمد و موثر مشغول به فعالیت شود.

---

ایمنی

ایمنی (به انگلیسی: Safety) یکی از پرکاربردترین واژه‌هایی است که در رابطه با انسان و در زمینه‌هایی چون پزشکی،

صنعت و مواردی از این قبیل استفاده می‌شود. ایمنی شاخه‌ای از علم است که به تجزیه و تحلیل عوامل

مخاطره‌آمیز می‌پردازد و آنرا آنالیز کرده و راهکارهای کنترل و کاهش آنرا پیگیری می‌کند. حوادث ناشی از کار

به حدی از نگران کنندگی رسیده، که تبعات انسانی و اقتصادی آن مانعی جدی بر سر راه توسعه کشور به

حساب می‌آید. اما سؤال اینست، که چگونه می‌توان این مسئله را به دغدغه شماره یک تصمیم گیران و فعالان اجرایی کشور تبدیل کرد؟

پیشگیری همواره ارزان‌تر از درمان است و این مقوله ای است که در تمام زمینه‌ها مصداق دارد. در پزشکی،

پیشگیری و واکسینه کردن به مراتب از ابتلا به بیماری و درمان آن ارزانتر است.

ادامه..

در گذشته برنامه‌های ایمنی

بر اساس یک فلسفه، بعد از واقعه به بررسی و کنترل حوادث می‌پرداختند بدین معنی که مهندسی ایمنی

بعد از وقوع یک حادثه وارد عمل شده و سعی می‌کرد که با انجام تحقیقات لازم علل بروز حادثه را مشخص

کرده و از نتایج حاصله بعنوان پایه ای برای پیشگیری از وقوع حوادث مشابه استفاده کند؛ در این روش ایمنی

باید حادثه ای رخ می‌داد تا مهندسی ایمنی بتواند وارد عمل شود که این امر باعث تحمیل هزینه‌های زیادی

به سیستم می‌شد. با توسعه و گسترش سیستم‌های حساس و بسیار پیچیده این ایده قوت گرفت که برای

بررسی وضعیت ایمنی سیستم‌ها دیگر نمی‌توان به حوادث اجازه وقوع داد لذا سعی گردید که روشهایی برای

تجزیه و تحلیل حوادث ابداع شوند که بتوانند پتانسیل وقوع خطر را قبل از عملیات یک سیستم شناسایی کنند

و نتیجه این تلاشها باعث شد که امروزه ایمنی سیستم بر اساس یک برنامه طرح‌ریزی شده، دارای نظم،

سازماندهی شده و در قالب یک فرایند قبل از واقعه در آید که بر پایه روش آنالیز – کنترل قرار دارد. در فلسفه

امروزی ایمنی سیستم تأکید بر روی سطح قابل قبول از ایمنی در فاز طراحی و قبل از تولید یا عملیات واقعی

محصول یا سیستم و ارزیابی خطرات سیستم قبل از تحمل خسارت می‌باشد.

صنعت

تاکنون تعاریف بسیاری برای واژه ایمنی به کار رفته شده، برخی از این تعاریف به شرح زیر است:

1. وضعیتی است که در آن ریسک‌های ارزیابی شده، مورد قبول واقع می‌شوند.
2. عبارت است از میزان یا درجه دور بودن از خطر.^[۳]
3. در امان ماندن از ریسک غیرقابل قبول یک خطر.

در استاندارد ISO8402:1992 واژه ایمنی به صورت زیر تعریف شده‌است:

حالتی که در آن احتمال خطر، آسیب (به اشخاص) یا خسارت مادی، به میزان قابل قبول محدود شده باشد.^[۴]

1. حفاظت نسبی در برابر خطریعنی:

ایمنی به‌طور صد در صد و مطلق وجود ندارد و عملاً هم هیچگاه حاصل نخواهد شد، از این روست که گفته می‌شود ایمنی حفاظت نسبی در برابر خطرات است.
یک مکان، یک کار معین یا یک دستگاه زمانی ایمن انگاشته می‌شود که احتمال خطر مرگ، مجروح شدن یا ابتلا به بیماری برای کسانی که در آنجا بوده یا با آن دستگاه کار می‌کنند در حد قابل قبول پایین باشد. البته باید به موارد دیگری همچون آسیب به محیط زیست و آسیب به دستگاه و موارد دیگر هم اشاره کرد.

منبع ویکی پدیا..

---

برای شما..

• طب سوزنی مشهد قاسم اباد
• شعب بانک قوامین در شهر تبریز | لیست کامل به همراه آدرس و شماره‌ تلفن
• کافی شاپ های غرب تهران
• بانک آینده شریعتی