دندان پزشکی مشهد
سلام به تموم مشهدی های عزیز، تجربه دندان درد یکی از تلخ ترین تجربه های هر شخصی میتونه باشه. در ادامه اسامی، آدرس و شماره تماس یک سری از دندان پزشکان مشهد رو آوردیم که امیدواریم با آگاهی کامل از خدمات این پزشکان استفاده کنید. با تشکر از همراهی شما با شیرازیاب در ارائه لیست دندان پزشکی مشهد.
دندان پزشکی مشهد
1. دکتر جهانگیر شیخی
آدرس:
مشهد، سناباد – بین ٥٢ و ٥٤
2.دکتر مهدی عرفانیان تقوایی
آدرس:
مشهد، چهارراه دکترا – نبش ابن سینا 7 – ساختمان پزشکان سینا – طبقه 4 (روبه روی پارکینگ طبقاتی بیمارستان امام رضا)
شماره تماس:
3. دکتر سید مهدی انارکی فیروز
آدرس:
مشهد، بلوار وکیل آباد – بلوار هاشمیه – نبش هاشمیه 13 – ساختمان سایروس – طبقه دوم – واحد 203
شماره تماس:
4.دکتر مجتبی مهری
آدرس:
مشهد– نبش هاشمیه 31 – ساختمان ونوس – واحد 7
شماره تماس:
دانشکده دندانپزشکی مشهد
دانشکده دندانپزشکی مشهد در سال ١٣۴۴ تاسیس گردیده است و از آن زمان تاکنون به تربیت و آموزش فارغ التحصیلان متعدد در رشته دندانپزشکی و تخصص های مختلف این رشته همت گمارده است. دانشکده دندانپزشکی مشهد اکنون یکی از مراکز عمده تربیت دندانپزشکان در کشور به شمار می اید. به علاوه این دانشکده به همراه مرکز تحقیقات دندانپزشکی مشهد یکی از مراکز پژوهشی مهم در زمینه پژوهش های مختلف در علوم دندانپزشکی در کشور است.
در حال حاضر تحقیقات در اکثر زمینه های مرتبط بطور فعال در حال انجام است. این تحقیقات برگرفته از اولویت های پژوهشی دانشکده است. برخی از این اولویت ها عبارتند از : پژوهش در آموزش دندانپزشكي، تعيين روشهاي درماني مناسبتر مورد نياز جامعه، ٣) روشهاي ارتقاء بهداشت دهان در جامعه، کنترل عفونت در دندانپزشکی، هدایت ارتقاء کیفیت تولید مواد و وسایل دندانپزشکی در داخل کشور و تعیین و اصلاح رفتارهای مربوط به شیوه زندگی افراد در رابطه با سلامت دهان و دندان.
دندان پزشکی کودکان مشهد
1.دکتر علی اکبر شهاب نیا
آدرس:
مشهد ، کوهسنگی 6 – پلاک 16 – طبقه دوم
شماره تماس:
2.دکتر مریم خوردی مود
آدرس:
مشهد، بلوار سجاد بزرگمهر شمالی 2 ساختمان بزرگمهر طبقه سوم
شماره تماس:
تاریخچه دندانپزشکی در ایران
عدهٔ معدودی از سلمانی‌ها، شاگرد زرگرها و عطارها را می‌توان اولین افرادی دانست که با استفاده از روش‌های گوناگون، مبادرت به کشیدن دندان، گذاشتن روکش، ساختن دندان مصنوعی یا برای تسکین دردها و ورم‌های دهانی آن هم با وسایل بسیار اولیه مبادرت به انجام امور دندانپزشکی می‌کردند.
بعدها مسئلهٔ آموزش دندانپزشکی مطرح شد که پیشگامان این حرکت را می‌توان دکتر میلچارسکی، دکتر سیاح و برخی دیگر از دندانپزشکان آن زمان دانست. دندانپزشکی، که شاخه‌ای از طب است، تنها کلاس طب تا سال ۱۲۹۷ خورشیدی در مدرسهٔ دارالفنون بود. در آبان‌ماه آن سال، کلاس طب به مدرسهٔ طب تغییر کرد و درنتیجه این مدرسه دارای اتاق و رئیس جداگانه‌ای گشت که محل آن در حیاط بزرگ دارالفنون قرار داشت.
با گذشت زمان و با جدا شدن مدرسهٔ طب از دارالفنون، چند اتاق در حیاط وزارت معارف به آن اختصاص داده شد. در سال ۱۳۰۰ خورشیدی، که دکتر سیاح تحصیلات خود را در اروپا به پایان رساند، به ایران مراجعت کرد و با افرادی نظیر دکتر میلچارسکی، دکتر اشتومپ و دکتر استپانیان آشنا شد. اکثر آن‌ها پزشکان ویژهٔ دربار بودند. در آن زمان به پیشنهاد دکتر میلچارسکی و دکتر سیاح و تصویب مسوؤلین وقت دستور راه‌اندازی مدرسهٔ دندان‌سازی داده شد. این مدرسه در سال تحصیلی ۱۳۰۹–۱۳۱۰ خورشیدی وابسته به مدرسهٔ عالی طب و مدیریت آن به عهدهٔ دکتر میلچارسکی و بعد به دکتر سیاح واگذار شد. در آن زمان، مدرسهٔ دندان‌سازی دو اتاق و یک زیرزمین داشت که امور درمانی، لابراتواری و اداری در آن انجام می‌گرفت.
تجهیزات و برخی از مواد عبارت بودند از چند صندلی با سلفدان‌های حلبی، چهار عدد چرخ پایی دندانپزشکی جهت کلینیک، یک میز چوبی، سه عدد چهارپایه، یک ولکانیزاتور، و گچ ساختمانی که توسط محمدخان -اولین مستخدم مدرسهٔ دندان‌سازی- کوبیده می‌شد و الک می‌گردید. آموزش‌های نظری و عملی در این مقطع توسط دکتر آشوت هاروطونیان و شهریار سلامت انجام می‌شد. پایهٔ دانشگاه به سبک دانشگاه‌های اروپایی در سال ۱۳۱۳ خورشیدی ریخته شد. در مهرماه آن سال، دکتر سیاح رئیس دانشکده، و دکتر محسن لک عهده‌دار تدریس کلینیکی شدند. دورهٔ آن پنج سال بود که چهار سال آن صرف آموزش‌های عملی و نظری می‌گردید و یک سال به تهیه و تدوین پایان‌نامه اختصاص داشت.
دکتر اسماعیلیزدی نیز از پیشکسوتان حرفهٔ دندانپزشکی در ایران است.
امروزه شاهد پیشرفت‌های زیاد در این رشته و تخصصی شدن شاخه‌های این رشته هستیم. به طوری که یک دانشجوی دندانپزشکی باید برای اخذ مدرک دکترای عمومی دندانپزشکی در یک دوره پنج ساله تحت آموزش‌های نظری و عملی قرار گیرد که دو سال ابتداییِ این دوره مربوط به علوم پایهٔ پزشکی می‌باشد. دانشجویان می‌توانند پس از اخذ مدرک عمومی خود به شرط قبولی در آزمون دستیاری در یکی از شاخه‌های تخصصی این رشته ادامه تحصیل دهند. از شاخه‌های تخصصی این رشته می‌توان: ارتودانتیکس- اندودانتیکس- جراحی فک و صورت- پروتزهای دندانی و… را نام برد.
