عمل توراکس یا جراحی قفسه سینه

سینه‌گاه یا توراکس (Thorax) قسمتی از بدن است که بین سر و شکم قرار دارد، سینه‌گاه توسط استخوان جناغ سینه، ستون مهره‌ها و دنده‌ها تشکیل شده است(قفسه صدری). سینه‌گاه از گردن تا دیافراگم امتداد دارد .

اگر دوست دارید شما یا کسب و کارتان، مثل: دکتر سعید مرزبان در گوگل و اینترنت دیده شود.

اینجا کلیک کنید.

جراحی توراکس یا VATS

جراحی های VATS ایجاد تروما و درد را کمتر کرده وبطور قابل توجهی خطرات کمتری در رابطه با عوارض پس از عمل جراحی – در بیش از 70% از عمل جراحی‌ها را به همراه دارند. علی رغم این موضوع، تنها 25% از جراحان توراکس، عمل جراحی VATS را به کار می گیرند. عمل جراحی VATS گزینه‌های عمل جراحی متنوعی را در اختیار جراح قرار می‌دهد. در این روش می‌توان بیوپسی از بافت ریوی را انجام داده و همچنین تومورهای واقع در ریه یا قفسه سینه را خارج کرد. این عمل جراحی با تعداد محدودی برش جراحی کوچک همراه است در حالی که در انواع مختلف جراحی های باز نیاز به ایجاد برش های جراحی متعدد و سایر اقدامات تهاجمی وجود دارد به طوری که منجر به درجه بالایی از درد و ناراحتی های پس از عمل جراحی می شود.

علائم داخل توراکس

1-اين علائم ممکن است برونشى-ريوى بوده از آزردگى يا انسداد يک برونش ناشى شوند و عبارتند از: سرفه، هموپتيزی، خس‌خس و پنومونی.

2-علائم داخل توراکس ممکن است خارج ريوى باشد و از گسترش تومور به خارج از حدود ريه ناشى شوند. اين بيماران ممکن است دچار درد و افيوژن پلور ناشى از انتشار تومور، خشونت صدا ناشى از درگيرى عصب راجعه حنجره، تورم گردن و صورت ناشى از انسداد وريد اجوف فوقانی، فلج ديافراگم ناشى از درگيرى عصب فرنيک، و يا افيوژن پريکارد ناشى از گسترش مستقيم تومور به پريکارد باشند.

3- در صورتى‌ که تومور در قله ريه يا شيار ريوى فوقانى قرار گرفته باشد، ممکن است به‌دليل درگيرى شبکه برونکيال، گانگليون‌هاى سمپاتيک و درگيرى دنده‌ها و اجسام مهره‌اى باعث بروز سندرم پان‌کوست شود که علائم آن عبارتند از: درد، ضعف اندام فوقانى و سندرم هورنر (پتوز، ميوز، اگزوفتالمي، و کاهش تعريق در نيمهٔ درگير). کارسينوم سلول سنگفرشى شايع‌ترين علت سندرم پان‌کوست است .

علائم خارج توراکس

شايع‌ترين محل‌هاى متاستاز (به‌ترتيب کاهش شيوع) عبارتند از: کبد، غدد آدرنال، مغز، اسکلت و کليه.

علائم غيرمتاستاتيک خارج از توراکس از تشرح مواد اندوکرين يا شبه‌ اندوکرين از تومور ناشى مى‌شوند. اين سندرم‌هاى پارانئوپلاستيک به اين‌صورت طبقه‌بندى مى‌شوند:

1- متابوليک (سندرم کوشينگ، ترشح بيش از حد هورمون آنتى‌ديورتيک، هيپرکلسمي، گنادوتروپين اکتوپيک)

2- عصبى – عضلانى (ميوپاتى کارسينوماتوز، نوروپاتى محيطي، دژنراسيون تحت حاد مخچه، سندرم مياستنيک ايتون – لامبرت، پلى‌ميوزيت، انسفالوميلوپاتي)

3- اسکلتى (کلابينگ، استئوآرتروپاتى ريوى هيپرتروفيک)

4- درماتولوژيک (آکانتوز نيگريکانس، اسکلرودرمي، درماتوميوزيت)

5- عروقى (ترومبوفلبيت مهاجر، اندوکارديت و روکوى غيرباکتريائي، ترومبوز شرياني)

6- هماتولوژيک (آنمي، پورپوراى فيبرينوليتيک، لکوسيتوز غيراختصاصي، پلى‌سيتمي). هيپرکلسمى ناشى از مادهٔ شبيه به هورمون پاراتيروئيد بيشتر از همه در کارسينوم سلول سنگفرشى ديده مى‌شود. ساير سندرم‌هاى پارانئوپلاستيک غالباً همراه با آدنوکارسينوم يا کارسينوم سلول کوچک ديده مى‌شوند.

منبع: سایت دکتر سلام

در صورت علاقه مندی از مطالب زیر دیدن فرمایید:

• شعب بانک ملی تبریز
• تبلیغات در شیراز
• دکتر بهرام تهمتن
• لیزر در اصفهان
• لیست مرکز حرکات اصلاحی ورزشی در شیراز
• گل شیراز