رستوران گابریک شیراز:
سلام به شما همراهان همیشگی سایت شیرازیاب..ممنون از حضورگرم شما..دراین پست شمارا به مطالعه مواردی ازجمله آدرس و شماره تماس و منو و… گابریک شیراز راهنمایی میکنیم..امیدواریم مورد توجه شما قرار بگیرد..
آدرس گابریک شیراز:
شیراز بولوار دکتر حسابی (صنایع) روبرو پمپ بنزین دیرین نبش کوچه 34
اگر دوست دارید شما یا کسب و کارتان، مثل:گابریک شیراز در گوگل و اینترنت دیده شود.
شماره گابریک شیراز:
موقعیت:
[mappress mapid=”165″]
جهت مشاهده منوی رستوران گابریک به سایت ان مراجعه کنید..
رستوران:
غذاخوری یا رستوران (به فرانسوی: Restaurant) نوعی بنگاه (مؤسسه) است
که در آن خوراک و نوشیدنی ارائه و در همانجا صرف می‌شود. مطلوبیت خوراک ارائه‌شده، چیدمان مناسب و پاکی و تمیزی و…
می‌تواند در کیفیت رستوران و شهرت آن نقش مهم داشته باشد
. گاه ممکن است که غذاخوری‌ها، بخشی از یک واحد بازرگانی و جهانگردی بزرگ‌تر باشند، مانند فروشگاه‌ها و مهمانخانه‌ها.
انواع غذاخوری:
غذاخوری‌ها از دیدگاه نوع مشتریان، بهای خوراک‌ها و کیفیت خدمات ارائه شده، اغلب به دو دسته بخش می‌شوند،
دستهٔ نخست، غذاخوری‌های بی‌تکلف و ارزان‌قیمت‌اند که بیشتر
مشتریانشان از باشندگان همان محل هستند یا در همان محدوده کار می‌کنند.
در این‌گونه غذاخوری‌ها، میهمانان مقید به رعایت آداب و رسوم ویژه‌ای نیستند
و بیشتر با لباس‌های معمولی و غیررسمی در غذاخوری حاضر می‌شوند. دستهٔ دوم غذاخوری‌های گران‌قیمت هستند
. در این‌گونه غذاخوری‌ها، بهای خوراک‌ها و خدمات بالاست و بسته به عرف و فرهنگ جوامع گوناگون،
میهمانان با پوشاک رسمی یا نیمه‌رسمی حضور می‌یابند.
ارایهٔ غذا در رستوران با همکاری همهٔ کارمندان رستوران انجام می‌شود.
چینش ادوات غذاخوری، ارایهٔ منو و دریافت سفارش از میهمانان و ارایهٔ غذا به ایشان،
تحویل صورت‌حساب، دریافت وجه و در پایان مرتب‌ساختن و پیراستن میز
از وظایف پادوهاست. پخت غذا نیز از وظایف آشپزها به‌شمار می‌آید.
سیری در نحوه ی تأسیس نخستین کافه ها و رستوران های ایران+ نخستین قوانین:
اولين رستوران ايراني
اولين رستوران ايراني:
قدس انلاین_مصطفی لعل شاطری: با رسیدن تعطیلات نوروزی و آغاز سفرهای بین شهری،
حتما بسیار دیده اید کافه ها و رستوران هایی که در گوشه و کنار شهرها و جاده ها دایر هستند(و بعضا بدون مجوز!)
که بعضی از آن ها با ارایه ی غذای بی کیفیت با جان مردم بازی کرده
و پول های هنگفتی به جیب مبارک خود سرازیر می کنندو…،
ولی جالب است بدانید که بوجود آمدن این مکانها ماجراهایی پیچیده و قوانینی منحصر به فرد داشته است!
ادامه..
به گزارش قدس انلاین در طی صد سال گذشته، افراد رغبت چندانی جهت برپا کردن چنین مکان هایی نداشتند
و عده ای کار کردن در امور مهمانخانه داری و خدمات پذیرایی را پسندیده نمی دانستند
به نحوی که سید مسعود نوربخش با گذری در تاریخچه این مکان ها می نویسد:
در سال های نخست قرن اخیر در ایران توجه چندانی به امر تأسیسات اقامتی و پذیرایی مبذول نمی شد.
مسافران داخلی علاقه ای به اقامت در مهمانخانه ها از خود نشان نمی دادند
و بیشتر در منازل دوستان و اقوام مقیم می شدند.
مسافران خارجی نیز به آن تعداد نبودند که هزینه های این واحدها را تأمین نمایند.
صاحبان این اماکن معدود، برای جلب مشتری حتی به درج آگهی در مطبوعات آن زمان نیز مبادرت می کردند.
ذکر یک نمونه از این آگهی های تبلیغاتی که در سال 1306 خورشیدی از طرف «هتل قرن بیستم»
در روزنامه اطلاعات به چاپ رسیده است بی مناسبت نیست:
«در این موقع که توجه معطوف به سهولت ایاب و ذهاب گردیده و اهالی ولایات مشتاقانه به تماشای پایتخت می آیند
، مهمانخانه قرن بیستم واقع در نزدیکی سفارت فخیمه انگلیس که یکی از مهمانخانه های قدیمه مرکز است،
وسایل آسایش واردین را از هر بابت فراهم نموده و مخصوصاً
در کرایه منزل و قیمت خوراک صرفه جویی کامل منظور گردیده است».
هتل قرن بیستم.
طرز بنای کافه
1- کافه و قهوه خانه یکی است.
2- درب کافه و یا قهوه خانه هر چند عدد که باشد باید از کف تا سه چارک قاب سازی و از آن به بالا تمام شیشه باشد.
3- سقف و دیوار باید لااقل سفید شود و نقش صور غیرموزون از قبیل دیو و اژدها و شیرین و فرهاد و لیلی و مجنون و رستم و گیو و غیره در آن اکیداً ممنوع است.
4- کف قهوه خانه باید لااقل با آجر مفروش شود.
5- قهوه خانه نباید سکوی برای نشیمن داشته باشد و همچنین نباید دارای کتیبه باشد.
6- هر قهوه خانه باید در عقب به طور مجزا یک آبدارخانه داشته باشد که مطابق
دستورات صحیح دارای چاه فاضل آب بوده و کلیه لوازم طبخ چای و غیره در آنجا گذارده شده و در همانجا تهیه شود،
با قسمی که به کلی از نظر مشتری مستور باشد و مخصوصاً باید دودکش صحیحی داشته باشد
که دود و بوی زغال در قهوه خانه استشمام نشود و عبور دادن دودکش حلبی و غیره
از زیر سقف قهوه خانه و خارج کردن آن در معابر اکیداً ممنوع است و باید آبدارخانه درب مخصوص به قهوه خانه داشته باشد.
7- قهوه خانه باید دارای مخرج آبخره باشد، به طوری که همیشه هوای آنجا قابل استنشاق باشد.
اولين رستوران ايراني:
نخستین مهمانخانه ای که به سبک جدید در ایران بوجود آمد ” مهمانخانه نظافت ” نام داشت که در سال 1321 هجری قمری توسط میرزا
اسحق خان معزز الدوله در تبریز پا گرفت .
میرزا اسحق خان فرزند حاجی میرزا مهدی کلانتر و بیگلر بیگی تبریز و برادر میرزا ابراهیم خان شرف الدوله نماینده دوره اول مجلس شورای
ملی ایران بود که خاندان او از خاندان های سرشناس و مشروطه خواه تبریز به حساب میآمدند .
حاجی کلانتر ؛ در حوالی باغمیشه ؛ سر کوچه میرزا نصرالله – که بعدها دانشسرای مقدماتی و کتابخانه تربیت در آن بنا شد -کاروانسرای
بزرگی داشت که به کاروانسرای کلانتر معروف بود .
ادامه..
این کاروانسرا از طریق ارث به میرزا اسحق خان ؛ کدخدای باغمیشه تعلق گرفته بود که او آنجا را خراب کرد و ساختمانی با اتاق های متعدد و
آشپزخانه و سالن غذا خوری پدید آورد و نام آنرا ” مهمانخانه نظافت ” گذاشت .
میرزا اسحق خان از آنجا که انسانی آزادیخواه و دوستدار دانش و فرهنگ بود ؛ در کنار این مهمانخانه کتابخانه ای نیز در نزدیکی ”
قاری کورپیسی ” ایجاد کرد که در واقع می توان آنرا نخستین کتابخانه ؛ یا بقول قدیمی ها اولین قرائتخانه تبریز به حساب آورد.
جالب توجه اینکه این قرائتخانه در کشاکش دوران مشروطه سه بار به حکم ملایان مورد هجوم و غارت قرار گرفت اما دوباره بازسازی شد
وکار خود را از سر گرفت .
در اطلاعیه ای که در بیست و پنجم شعبان 1321 هجری قمری در باره گشایش این مهمانخانه منتشر شده نکاتی در باره پذیرایی از مهمانان و
دادن غذا به بیرون درج شده که در آن زمان بکلی تازگی داشته است .
پیشنهادی برای شما…
