متخصص دندانپزشکی در تهران

سلام ودرود به همه شماو ممنون ازاینکه با شیرازیاب همراه هستید..دراین پست قصدداریم تعدادی متخصص دندانپزشکی در تهران  را به شمامعرفی کنیم و اطلاعاتی ازقبیل ادرس و مکان .. انها در اختیار شما قرار دهیم..باما همراه باشید.

اگر دوست دارید شما یا کسب و کارتان، مثل: متخصص دندانپزشکی در تهران در گوگل و اینترنت دیده شود.

اینجا کلیک کنید.

متخصص دندانپزشکی در تهران

دندانپزشکی تهران

دندان‌پزشکی

دندانپزشکی از رشته‌های پزشکی مرتبط با سلامت دهان و دندان است.

تاریخچهٔ دندانپزشکی در جهان

قرون وسطی

در چین و فرانسه؛ آرایشگران اولین افرادی بودند که به ارائه خدمات مربوط به دهان و دندان پرداختند.

آن‌ها به دو گروه عمده تقسیم می‌شدند؛ «آرایشگرهای ماهر و متخصص» و «آرایشگرهای عمومی».

گروه اول یا به عبارتی “آرایشگران ماهر ” افرادی بودند آموزش‌دیده که تنوع

و خدمات تخصصی‌شان آن‌ها را از آرایشگرهای عمومی متمایز می‌ساخت.

دستهٔ دوم اما آرایشگرانی بودند که تنها توانایی تراشیدن ریش و کشیدن دندان را داشتند.

شایان‌ذکر است که فرانسه در سال ۱۴۰۰ فعالیت‌های دندانپزشکی برای آرایشگران عمومی را ممنوع اعلام کرد و از آن به بعد این دسته از آرایشگرها تنها به خدمات آرایشگری می‌پرداختند.

در آلمان همانندِ فرانسه از سال‌های ۱۵۳۰ الی ۱۵۷۵ تنها افرادی می‌توانستند

به ارائه خدمات دهان و دندان بپردازند که تألیفی در این حوزه داشته باشند. «امبروس پر» فرانسوی را بعضاً پدر یا بنیان‌گذار دندانپزشکی می‌نامند.

او کتابش را پیرامون نگهداری و ترمیم دندان منتشر کرد

. پر؛ آرایشگر و دندانپزشکی بود که در دربار پادشاهی فرانسه خدمت می‌کرد.

تاریخچهٔ دندانپزشکی در ایران

عدهٔ معدودی از سلمانی‌ها، شاگرد زرگرها و عطارها را می‌توان اولین افرادی دانست

که با استفاده از روش‌های گوناگون، مبادرت به کشیدن دندان، گذاشتن روکش،

ساختن دندان مصنوعی یا برای تسکین دردها و ورم‌های دهانی آن هم با وسایل بسیار اولیه مبادرت به انجام امور دندانپزشکی می‌کردند.

بعدها مسئلهٔ آموزش دندانپزشکی مطرح شد که پیشگامان این حرکت را می‌توان دکتر میلچارسکی،

دکتر سیاح و برخی دیگر از دندانپزشکان آن زمان دانست. دندانپزشکی، که شاخه‌ای از طب است، تنها کلاس طب تا سال ۱۲۹۷ خورشیدی در مدرسهٔ دارالفنون بود.

در آبان‌ماه آن سال، کلاس طب به مدرسهٔ طب تغییر کرد و درنتیجه این مدرسه دارای اتاق و رئیس جداگانه‌ای گشت که محل آن در حیاط بزرگ دارالفنون قرار داشت.

با گذشت زمان و با جدا شدن مدرسهٔ طب از دارالفنون، چند اتاق در حیاط وزارت معارف به آن اختصاص داده شد.

در سال ۱۳۰۰ خورشیدی، که دکتر سیاح تحصیلات خود را در اروپا به پایان رساند،

به ایران مراجعت کرد و با افرادی نظیر دکتر میلچارسکی، دکتر اشتومپ و دکتر استپانیان آشنا شد.

ادامه..

اکثر آن‌ها پزشکان ویژهٔ دربار بودند. در آن زمان به پیشنهاد دکتر میلچارسکی و دکتر سیاح و تصویب مسوؤلین

وقت دستور راه‌اندازی مدرسهٔ دندان‌سازی داده شد. این مدرسه در سال تحصیلی ۱۳۰۹–۱۳۱۰ خورشیدی وابسته به مدرسهٔ عالی طب و مدیریت آن به عهدهٔ دکتر میلچارسکی و بعد به دکتر سیاح واگذار شد.

در آن زمان، مدرسهٔ دندان‌سازی دو اتاق و یک زیرزمین داشت که امور درمانی، لابراتواری و اداری در آن انجام می‌گرفت.

تجهیزات و برخی از مواد عبارت بودند از چند صندلی با سلفدان‌های حلبی، چهار عدد چرخ پایی

دندان‌پزشکی جهت کلینیک، یک میز چوبی، سه عدد چهارپایه، یک ولکانیزاتور، و گچ ساختمانی که توسط محمدخان -اولین مستخدم مدرسهٔ دندان‌سازی- کوبیده می‌شد و الک می‌گردید.

آموزش‌های نظری و عملی در این مقطع توسط دکتر آشوت هاروطونیان و شهریار سلامت انجام می‌شد.

پایهٔ دانشگاه به سبک دانشگاه‌های اروپایی در سال ۱۳۱۳ خورشیدی ریخته شد.

در مهرماه آن سال، دکتر سیاح رئیس دانشکده، و دکتر محسن لک عهده‌دار تدریس کلینیکی شدند.

دورهٔ آن پنج سال بود که چهار سال آن صرف آموزش‌های عملی و نظری می‌گردید و یک سال به تهیه و تدوین پایان‌نامه اختصاص داشت.

دکتر اسماعیل^[۲]یزدی نیز از پیشکسوتان حرفهٔ دندانپزشکی در ایران است.

منبع ویکی پدیا..

ادامه..

متخصص دندانپزشکی در تهران

دندانپزشک به تشخیص و درمان بیماری‌های دهان و دندان می پردازد و از همین رو شاید بهتر باشد که عنوان این رشته را دهان‌پزشکی گذاشت.

در گذشته دندانپزشکی را مساوی با دندانسازی می‌دانستند. اما امروزه دندانسازی تنها بخشی از دندانپزشکی است. رشته دندانپزشکی در مقطع دکترای عمومی نحوه رعایت بهداشت، پیشگیری و درمان بیماری‌های دهان و دندان را آموزش می‌دهد.

دندان‌پزشکی یک علم تخصصی است که سلامت دهان و دندان را به عنوان عضوی مهم در سلامت جسم و روح، زیبایی و ادا کردن کلمات تامین می‌کند. همچنین به یاری این علم می‌توان بسیاری از بیماری‌ها را در مراحل اولیه شناخت و از پیشرفت آن جلوگیری نمود.

دندانپزشکی دارای دو دوره‌ی جداگانه‌ی ۲ ساله و ۴ ساله است که در ۲ سال اوّل، دانشجویان واحدهای علوم پایه مثل بیوشیمی، آناتومی، بافت‌شناسی، فیزیولوژی، ژنتیک، میکروب‌شناسی، پاتولوژی و ایمنی‌شناسی را می گذرانند

ادامه..

و بعد از ۲ سال، با قبولی در امتحان سراسری علوم پایه، وارد دوره‌ی تخصصی دندانپزشکی شده و دروس اختصاصی خود را در زمینه‌ی آسیب شناسی فک و دهان، ارتودنسی (مرتّب کردن دندان‌ها)، اندودنتیکس (درمان ریشه‌ی دندان)، پروتزهای ثابت و متحرّک (روکش دندان، دست دندان)،

پریودنتولوژی (بیماری‌های لثه و جرم‌گیری)، ترمیمی (پر کردن دندان‌ها و زیبایی دندان)،

بیماری‌های دهان و دندان، انواع جراحی دندان (کشیدن دندان)، دهان و فک و صورت،

دندانپزشکی کودکان و رادیولوژی دهان و فک و صورت (عکس‌برداری از دندان‌ها) می‌گذرانند و در نهایت می‌توانند

بیماری‌های دهان و دندان را تشخیص داده و در حدّ یک دندانپزشک عمومی، اقدام به درمان بیماری‌ها بنمایند.

دانشجویان این رشته باید از دست هایی ماهر و توانمند برخوردار باشند،

چون بسیاری از کارهای دندانپزشکی، از تراش دندان گرفته تا بازسازی دندان، نیاز به دست‌هایی هنرمند و توانا دارد تا بتوان به نحو احسن، کارهای ظریف دندانپزشکی را انجام داد.

عده ای از مردم، دندانپزشکی را صرفاً یک کار عملی و تکنیکی می‌دانند، در حالی که

اگر دانشجوی دندانپزشکی تنها فن و تکنیک این رشته را فراگرفته، امّا در علوم پایه ضعیف باشد،

در نهایت یک دندانساز خواهد شد؛ یعنی چنین فردی کار روی دندان را فرا گرفته است، امّا از علم پزشکی، بهره‌ای نبرده است.

پیشنهادی..

• لوکس کلاب
• معرفی انواع گل کوکب
• نور زمستانی
• موسیقی شیراز