مشخص كردن مشکل

مشکل‌تان را مشخص کنید. پیش از شروع جلسه با روانپزشک، خوب فکر کنید که درمورد چه موضوعی کمک می‌خواهید. نشانه‌هایی که شما را نگران کرده را فهرست کنید.

اگر دکتر بخواهد به شما کمک کند، باید اطلاعات کافی داشته باشد. جزییات سابقه‌ بیماری یا مشکلات ذهنی، سابقه‌ درمان‌های قبلی و فهرست داروها و مکمل‌هایی را که مصرف می‌کنید به دکتر بگویید.

جزییاتی از زندگی روزمره‌

لازم است روانپزشک جزییاتی از زندگی روزمره‌ شما بداند. مثل مدت خواب شبانه، برنامه‌ غذایی روزانه و مدت فعالیت بدنی هفتگی‌تان.

داروهاي مصرفی

درصورتی که دارو مصرف می‌کنید، خیلی مهم است که نام داروها و مقدار مصرف آنها را بگویید. بهتر است با روانپزشک روراست باشید. اگر داروی تازه‌ای برای شما تجویز کند، این احتمال وجود دارد که میزان داروی دریافتی روزانه‌ شما از حد مجاز بیشتر شود و مشکلات بیشتری ایجاد کند.

منابع استرس زا

 ببینید چه چیزی در خانه یا محل کار در شما استرس ایجاد می‌کند. منابع اضطراب‌ را پزشک‌تان درمیان بگذارید. شاید حرف زدن درباره‌ مسائل ناخوشایندی مثل طلاق یا اخراج شدن از کار خیلی راحت نباشد؛ اما لازم است روانپزشک باید در جریان مشکلات شما قرار گیرد.

خود درمانی

سعی نکنید افسردگی را خودتان درمان کنید. بعضی‌ها به مصرف مواد مخدر یا الکل رو می‌آورند تا نشانه‌ های افسردگی را مدیریت کنند؛ اما نمی‌دانند که شرایط را پیچیده‌تر می‌کنند و برای درمان افسردگی فقط لازم است به پزشک مراجعه کنند. کسی که مواد مخدر یا الکل مصرف می‌کند، لازم است این موضوع را با روانپزشک در میان بگذارد.

تغييرات فيزيكی

بعضی از بیماری‌ها مثل افسردگی فقط روی خلق‌وخو اثر نمی‌گذارند، بلکه نشانه‌های فیزیکی هم دارند. متلا نداشتن خواب راحت یا کم شدن میل جنسی نشانه‌های جسمی‌ای است که باید به پزشکتان بگویید.

فکر خودکشی

اگر فکر خودکشی به سرتان زده هرگز از روانپزشک پنهانش نکنید.

نقطه‌های تاریک زندگی

شاید گفتن علائم افسردگی مثل بدخوابی یا بی‌اشتهایی خیلی راحت‌تر باشد تا این‌که بگویید مواد مخدر مصرف می‌کنید یا از ظاهر خودتان خجالت می‌کشید. روانپزشک باید تصویر کلی از مشکلات شما داشته باشد، پس بهتر است دردها و مشکلات عمیق را همان ابتدا با او مطرح کنید. صحبت با روانپزشک و درمان مشکلات روحی و روانی باعث افزایش سرزندگی و لذت بردن از زندگی می‌شود.