روانشناس خوب در شهرکرد

سلام و درود به همه شما همراهان محترم و دوستداران همیشگی سیتی بین. اگر به دنبال روانشناس خوب در شهرکرد هستید این پست برای شماست. پس تا پایان با ما همراه باشید و از نکات مفیدی که در ادامه برای شما فراهم کرده ایم استفاده کنید.

یک روان‌شناس باید شنونده‌ی خوبی باشد.

روان‌شناس بیش‌تر از آن‌که سخن بگوید می‌شنود. برای این‌که بتوانید به درمانجو یا همان مراجع خود کمک کنید نخست باید به مشکلات او پی ببرید بهترین راه شناسایی و آگاهی نیز شنیدن است. پس در برخورد با درمانجو باید سراپا گوش باشید. روان‌شناس باید یک شنونده‌ی فعال باشد و گفته‌های درمانجو را به خوبی بررسی و تحلیل کند.

دکتر رواشناس خوب دارای تفاهم زیادی با بیمار است

عموماً بهترین پیش‌بینی کننده موفقیت در درمان، تفاهم است (احساس اعتماد و احترام بین شرکت‌کنندگان، یک ائتلاف درمانی). وقتی تفاهمی وجود نداشته باشد، درمان انجام نخواهد شد؛ بنابراین، وقتی درمانگر ممکن است روی برگه، ظاهراً خوب بباشد (باتجربه، آموزش خوب و غیره) اگر وی را ببینید (در اولین جلسه ملاقات) هیچ نوع جادو، اعتماد یا صمیمیتی حس نخواهید کرد، پس احتمالاً بهتر است که از مطب او خارج شوید (این کار به سود هر دوی شما است).

روان‌شناس باید رازدار باشد.

رازداری را می‌توان برجسته‌ترین ویژگی یک روان‌شناس خوب دانست. روان‌شناس هرگز گفته‌ها و رازهای درمانجوی را برای دیگران آشکار نمی‌کند. آن‌چه در اتاق روان‌شناس گفته و شنیده می‌شود همان‌جا می‌ماند و از اتاق بیرون نمی‌رود.

پس اگر کسی پیش روان‌شناس برود و بگوید به همسرش خیانت کرده یا دزدی کرده نباید نگران باشد چون روان‌شناس رازدار خواهد بود.

تنها هنگامی روان‌شناس گفته‌های مراجع را برای دیگران بیان می‌کند که یک مرجع قضایی مانند دادگاه برای روشن شدن یک پرونده مانند قتل به گفته‌ها نیاز داشته باشد. من بر این باورم که روان‌شناسان در جلسه‌ی روان‌درمانی از کشیشانی که اعتراف به گناهان را می‌شنوند هم رازدارتر هستند!

دکتر روانشناس خوب سوابق و بیوگرافی بیمار را در نظر می‌گیرد

برخی رویکردهای درمانی عمدتاً بر مکان و زمان کنونی تمرکز می‌کنند یا به آینده توجه دارند درحالی‌که سایرین عمدتاً روی بازسازی تجارب قبلی، تمرکز می‌کنند. به‌هرحال، درمان خوب، فضایی برای طرح بیوگرافی فراهم می‌کند. گذشته تنها کلید نیست اما اغلب کلیدی به زمان حال است. شاید روی آن تمرکز نکنیم اما باید به وجود آن اذعان کنیم. همه ما از جایی آمده‌ایم و این مکان بر جایگاه فعلی و شخصیت ما، تأثیر دارد. بیوگرافی شخص، تجارب آن‌ها را ترسیم می‌کند، محیطی که توسط آن می‌توان رفتار آن‌ها را درک کرد. گذشته شاید، حال را تعیین نکند اما قطعاً آن را شکل می‌دهد و درمان خوبی را نوید می‌دهد.

روان‌شناس خوب هرگز قضاوت و داوری نمی‌کند.

قضاوت و داوری کردن چیزی است که درمانجو را از شما دور خواهد کرد. هر انسانی در زندگی خود اشتباهات، ناکامی، شکست و دغدغه‌هایی دارد. آن‌چه که یک مراجع به آن نیازمند است این است که او را درک کنیم.

از سرزنش کردن درمانجو پرهیز کنید و او را محکوم نکنید. کسی که نزد شما آمده به پند و نصیحت نیازی ندارد او نیازمند حل مشکل است. اگر او نیازمند شنیدن نصیحت و پند بود پیش دوستانش یا پدربزرگ و مادربزرگش می‌رفت. درمانجو را همان‌گونه که هست بپذیرید تا بتوانید به او کمک کنید.

روان‌شناس خوب به دنبال حل مشکلات و درمان مراجع است نه درآمدزایی و کسب شهرت؛

هر کسی برای گذراندن زندگی خود نیازمند این است که درآمد داشته باشد روان‌شناسان هم بر پایه‌ خدمات درمانی که به درمانجو می‌دهند از او پول می‌گیرند. روان‌شناس خوب تمرکز و توجه خود را روی فرآیند درمان مراجع می‌گذارد نه این‌که نگاه خود را به ساعتش بیاندازد که با پایان جلسه از او پول بخواهد. یا تعداد جلسات را بدون دارا بودن پروتکل مشخص کش دهد.

باورها و ارزش های جامعه

یک روان‌شناس در هر جامعه‌ای که مشغول به ارائه خدمت به افراد جامعه است، نمی‌بایست باورها و اعتقاداتش با اعتقادات مورد قبول در جامعه‌اش بسیار فاصله داشته و کاملاً متفاوت باشد؛ چون ممکن است به جای اینکه کمک حال جامعه باشد، خود باعث اخلال و ایجاد مشکل در جامعه باشد.

دکتر روانشناس خوب یادگیری بیمار را افزایش می‌دهد

یک دکتر روانشناس خوب، مراجعین را در سطوح گوناگونی درگیر می‌کند که شامل احساسات، شناخت و رفتار بیمار است. او اغلب و در ابتدای روند درمانی درصدد درک متقابل و دلسوزی با بیمار است، باید ائتلافی ایجاد نمود و از ساختار درونی بیمار، شرایط زندگی و داستان شخصی بیمار، مطلع شد.